01/02/03/04/05/06/07/08/09/10/11/12/13/14/15/16/17/18/19/20/
21
/22/23/24/25/26/27/28/29/30/31/32/33/34/35/36/37/38/39/
40
/41/42/43/44/45/46/47/48/49/50/54//

 


Column 9

Er is weer een jaar voorbij. Het kerstseizoen is altijd de moeilijkste tijd om in de gevangenis te zijn en ik vermoed dat het nog moeilijker is hier op death row. Persoonlijk probeer ik het zoveel mogelijk te negeren, maar het lijkt erop dat sommige mensen hier dat niet kunnen. Ze hebben iemand gevonden,die zich in zijn cel heeft opgehangen. Ik weet niet zeker of het iemand van de ter dood veroordeelden was of iemand van de gewone gevangenen, maar het lijkt meer te gebeuren tijdens het kerstseizoen.

Ik ben altijd geamuseerd op Oudejaarsavond. Als de klok 12 uur slaat beginnen veel van de mensen hier te juichen en te fluiten. Ik ben er nooit achtergekomen waarom ze dat doen. Er is een strip, waaraan ik denken moet, altijd wanneer men begint te juichen. Het heet “Mr. Boffo”. Een regelmatig terugkerend onderwerp bij Mr. Boffo is iets dat “niet zo snel van begrip zijnde mensen” heet.
Elke keer dat ik die mensen hier hoor juichen, denk ik bij mezelf: dit zijn nou werkelijk de mensen die niet snel van begrip zijn.
Daar tijd iets is waar we allemaal maar weinig van hebben (op death row), denk ik dat het juichen over het voorbijgaan van de tijd een van de bizare ironische dingen is, die gewoon zijn hier in een situatie als deze. Om eerlijk te zijn, misschien juichen ze wel om het feit, dat ze weer een jaar overleefd hebben of om het feit dat het kerstseizoen weer voorbij is. Wat de reden ook mag zijn, ik wens jullie allemaal een gelukkig nieuw jaar en ik hoop dat het een goed jaar zal zijn voor ons allemaal.

Ik denk dat het wel heel duidelijk zal zijn voor iedereen, die deze stukken van mij leest, dat ik beslist geen schrijver ben . . . mijn grammatica en punctuatie zijn niet zo best en ik heb soms nogal de neiging om te kletsen, maar ik ben maar een bajesklant en ik hoop dat je kan begrijpen wat ik probeer te zeggen. Het is soms frustrerend, omdat het moeilijk is om mezelf duidelijk en beknopt uit te drukken.

Ik wilde wat vragen gaan beantwoorden, die mensen me gestuurd hebben, maar daar wacht ik nog even mee en doe het een andere keer. Er is weer een executie gepland hier in San Quentin. Het zal plaatsvinden op 26 januari. Als het plaats vindt, hij heeft gekozen voor een dodelijke injectie, dat maakt hem de eerste in deze staat.

Ik heb nog niet besloten wat ik van een dodelijke injectie vind. We zijn verondersteld om een keus te hebben tussen cyaankali gas en een dodelijke injectie en als ze me vragen, welke ik zou kiezen als ik ooit geëxecuteerd word, weet ik het antwoord nooit. Ik denk dat het te schoon en klinisch is geworden om iemand te vermoorden. Als resultaat denk ik dat het voor jury's makkelijker is om de doodstraf te geven. Hoe vreemd het ook mag klinken, ik denk dat ze het helemaal verkeerd hebben, omdat ik denk, dat een executie zo akelig en afschuwelijk mogelijk gemaakt moet worden en dan als de tijd komt om de executie uit te voeren, zou de jury, die de persoon ter dood veroordeeld heeft de straf uit moeten voeren.
Misschien zou de wijze van executie zo moeten zijn dat de persoon aan een paal vastgeketend wordt en de jury knuppels wordt gegeven om die persoon dood te slaan. Tenslotte, als de jury zich zeker genoeg voelt om de doodstraf te geven, zouden ze zich even zeker moeten voelen om zélf die straf uit te voeren, in plaats van het iemand anders te laten doen. Ik neem aan, dat dat een beetje extreem is, maar het systeem heeft het veel te makkelijk gemaakt en te afstandelijk voor jullie mensen om iemand te veroordelen tot de doodstraf. Of misschien, als het niet de jury is die de straf uitvoert, dan kan er misschien eenzelfde soort systeem zijn voor mensen om de straf uit te voeren op dezelfde manier als er nu een jury wordt gekozen voor een rechtszaak.
Een computer kan dan mensen selecteren van stemlijsten of van de registratie van motorvoertuigen en door een willekeurige selectie kan dan een groep mensen gekozen worden, die de straf uit moeten voeren. Maar zoals het nu is, wanneer mensen in een jury een doodstraf geven, hebben ze het idee dat het een abstract idee is, dat het niet veel uitmaakt. Tenslotte, als ze zo graag willen dat de doodstraf uitgevoerd wordt, zouden ze bereid moeten zijn om het met hun eigen jury te doen, in plaats van iemand anders het voor hen te laten doen.

Iets anders waar ik me zorgen over maak bij een dodelijke injectie is, dat het makkelijker voor de mensen hier op death row is om erin mee te gaan, in plaats van te vechten voor hun leven. Ik ben bang, dat een dodelijke injectie het makkelijker maakt voor iemand hier om het op te geven en hen te laten doden door de staat. Het idee om te gaan slapen en niet langer op deze plek te hoeven zijn is te verleidelijk.

Nog iets waar ik over wilde praten is iets dat ik pas hoorde. De staat Californie heeft alle media interviews met gevangenen afgezegd. De reden om dit te doen, zeggen ze, is omdat ze bezorgd zijn, dat de media sterren zal maken van de gevangenen. Het idee alleen al is zo belachelijk dat je je af moet vragen of ze dat serieus menen. Maar het lijkt erop dat ze dat zijn. Ik vermoed dat de echte reden is, dat ze niet willen dat de gevangenen praten over al de bullshit die in de gevangenis gebeurt. Zolang het systeem de mensen kan laten denken dat iedereen in de gevangenis een monster is en niet een mens, zoals jij, kunnen ze doorgaan met alles wat ze maar willen.
De gevangenis is er niet meer om iemand te rehabiliteren, wat geen geheim is, maar gevangenissen zijn big business geworden. Zolang er mensen zijn om de gevangenissen te vullen is het goed, dus waarom zou het systeem mensen in de gevangenis willen helpen om eruit te blijven, dat zou niet goed zijn voor de zaken. Politici willen graag dat er een gevangenis in hun district komt, omdat het goed voor de economie is en banen oplevert. Als gevangenen gerehabiliteerd zouden worden, zouden ze gevangenissen moeten sluiten . . . en banen zouden verloren gaan. Er wordt ook door veel ondernemingen gebruik gemaakt van het werk dat de gevangenen doen. Gevangenen maken elektriciteitsplaatjes, meubilair en andere producten, die eens door de buitenwereld gemaakt werden.
Een gevangene 30 dollarcent betalen wint het elke keer van het $10 tot $20 per uur betalen van een van jullie. Dus door de media interviews te ontzeggen met mensen in de gevangenis, kunnen ze alle gevangen gezichtsloos en onmenselijk houden, liever dan jullie te laten zien dat we ook menselijk zijn en voor het grootste gedeelte, mensen zoals jullie zelf. Het maakt mij niet uit, ik heb helemaal geen behoefte om geïnterviewd te worden door de media, maar er zijn heel veel mensen in de gevangenis, die serieuze zaken hebben, die ze onder de aandacht van de media willen brengen en het is de enige manier waarop ze dit kunnen doen. Het zal interessant zijn om te zien hoe het afloopt.

Nou, ik denk dat ik lang genoeg gekletst heb voor deze keer, dus ik stop er nu mee. Ik hoop dat ik snel terug kan schrijven naar degenen die mij geschreven hebben.

Later,
Dean