01/02/03/04/05/06/07/08/09/10/11/12/13/14/15/16/17/18/19/20/
21
/22/23/24/25/26/27/28/29/30/31/32/33/34/35/36/37/38/39/
40
/41/42/43/44/45/46/47/48/49/50/54//

 


Column 5

Ik ben een beetje van mijn koers afgeraakt in mijn vorige column, daarom wil ik nu verder gaan met het vertellen over Eastblock (Veroordeelden Rij II) in deze column. Voor ik dat doe, wil ik even reageren op een opmerking die werd gemaakt over iets wat ik zei in een vorige column. Ik had vastgesteld dat de opiniepeilingen laten zien dat meer dan 80% van de Amerikanen voorstander is van de doodstraf, dus verwachtte ik dat de meeste mensen die deze columns lezen dat ook zijn. De opmerking was dat de meeste luisteraars van Alex liberaal zijn en dat die 80% dus niet op hen van toepassing is. Daar ben ik het mee eens, de meeste luisteraars van Alex zijn liberaal en die 80% is dus niet juist. Maar, deze pagina reikt verder dan alleen Alex’ luisteraars, dus ik denk nog steeds dat de meesten toch vijandig zullen zijn, maar ik ben het eens met deze opmerking. Dank je wel voor je inbreng.

Het is na drieën in de ochtend, terwijl ik dit zit te schrijven. Ik blijf nachts vaak op, omdat het meestal de beste tijd is om te schrijven. Het is minder lawaaierig, dus makkelijker om na te denken en om te schrijven zonder veel afleiding. Zo nu en dan zal er iemand zijn die in het holst van de nacht begint te gillen, maar als ik mijn radio wat harder zet en mijn koptelefoon bijstel, dan is het niet zo afleidend. Over een uur of drie zal het lawaai weer terugkomen tot zijn gewoonlijke sterkte.

De bewakers beginnen om 6:30 am met het ronddelen van het ontbijt. Dit duurt ongeveer 45 minuten. Elke verdieping krijgt het op dezelfde tijd, dus het begin en het eind is ongeveer hetzelfde voor iedereen. Om 7:30am beginnen ze met de binnenplaats procedure. Iedereen die naar de binnenplaats wil gaan wacht bij zijn celdeur op de bewakers die je eruit zullen laten. Voordat je uit je cel gaat, onderzoeken ze eerst je hele lichaam, ze onderzoeken je kleren, kijken in je mond, onder je ballen en in je achterste. Als ze daar mee klaar zijn, mag je je ondergoed en schoenen aandoen, je krijgt handboeien om en dan laten ze je uit je cel. Je draagt je broek en shirt onder je arm. Voordat je naar je toegewezen binnenplaats mag, moet je een metaaldetector over je heen laten gaan, om er zeker van te zijn dat je geen wapens mee naar buiten smokkelt.

Er zijn 4 binnenplaatsen bij Eastblock, voor de veroordeelde gevangenen. Je krijgt een binnenplaats toegewezen gebaseerd op het feit of je problemen hebt met iemand. Elke binnenplaats is ongeveer 12 bij 18 meter. Er is een basket, een paar gewichten, een optrekstok, en 2 kaarttafeltjes. In een hoek is er ook een douchekop, wasbak en een toilet. Ongeveer 60 tot 70 mannen zijn toegewezen tot elke binnenplaats, wat meer op sommige binnenplaatsen, minder op andere.

Vroeger ging ik ook naar de binnenplaats, maar ik ben er mee gestopt. Het werd gewoon te gek en ik bedacht dat ik mijn tijd nuttiger kon besteden in mijn cel. Er zijn hier heel wat anderen, die er ook zo over denken en ook niet meer naar de binnenplaats gaan. Naar de binnenplaats gaan is al de bullshit eromheen gewoon niet waard. Ten eerste, je weet nooit wanneer er een gevecht uit zal breken en de bewakers zullen gaan schieten. Ze richten misschien niet op jou, maar wanneer je in een opgesloten ruimte zit die voor het grootste gedeelte bestaat uit beton, is er altijd het risico dat je geraakt wordt door een afketsende kogel.

De eerste keer dat ik naar de binnenplaats ging, een paar dagen nadat ik in Eastblock was aangekomen, wandelde ik wat rond op de binnenplaats om me te oriënteren en om mijn omgeving een beetje te verkennen. Nadat ik een paar rondjes over het terrein liep, viel het me op dat er veel gaatjes in het beton zaten. Een tijdje later stond ik tegen de muur geleund met een van de jongens te praten en ik maakte een opmerking over het slechte vakmanschap van de betonnen muur. Hij keek me aan alsof ik op gek was. Hij grinnikte laatdunkend en zei, “Dat is geen slecht vakmanschap, maar slechte schietvaardigheid”. Het bleek dat alle gaatjes in het beton die me opgevallen waren, gemaakt waren door kogels die afgevuurd waren tijdens ongeregeldheden. Op dat moment begon ik me af te vragen of ik echt ergens rond wou hangen waar een gedeelte van het bewegings-programma bestond uit het ontwijken van kogels. Ik denk dat wat uiteindelijk de doorslag gaf ‘de Schoorsteen’ was.
Elke dag dat ik naar de binnenplaats ging, eindigde ik leunend tegen de muur. Terwijl ik daar stond, kon ik zien wat er om me heen allemaal gebeurde. Aan het einde van de rij binnenplaatsen is de gaskamer gelegen. Uit het dak van de gaskamer steekt een enorme groene pijp, die wordt gebruikt om na een executie het giftige gas uit de gaskamer te laten. Ik betrapte me er zelf elke dag op dat ik naar die pijp stond te staren en ik vroeg me af of die pijp op een dag het giftige gas, dat mij zou executeren uit zou spuiten. Het was kort daarna, dat ik besloot, dat ik niet langer op de binnenplaats rond wilde hangen.

Later,
Dean